Si të merrni inodet totale të ndarjes rrënjësore

Në Linux dhe sisteme të tjera operative të ngjashme me Unix-in, një inode ruan informacionin që përshkruan një skedar ose drejtori (gjithashtu një skedar - sepse gjithçka është një skedar në Unix) përveç emrit dhe përmbajtjes së tij ose të dhënave të tij aktuale. Prandaj, çdo skedar indeksohet nga një inode që është meta të dhëna për skedarin.

Një inode përmban informacione të tilla si vendndodhja fizike e skedarit, madhësia e skedarit, zotëruesi dhe grupi i skedarit, lejet e aksesit të skedarit (leximi, shkrimi dhe ekzekutimi), vulat kohore, si dhe një numërues që tregon numrin e lidhjeve të forta duke treguar dosjen.

Një nga mënyrat e mundshme në të cilën një sistem skedari mund t'i mbarojë hapësira është kur të gjitha inodet janë përdorur. Kjo mund të ndodhë edhe kur ka hapësirë të mjaftueshme të lirë në disk; konsumi i të gjitha inodeve në sistemin e skedarëve mund të bllokojë krijimin e skedarëve të rinj. Përveç kësaj, mund të rezultojë në një ndalim të papritur të sistemit.

Për të marrë numrin e inodeve të skedarëve në një direktori, për shembull, direktoriumin rrënjë, hapni një dritare terminali dhe ekzekutoni komandën e mëposhtme ls, ku opsioni -l nënkupton formatin e listimit të gjatë, -a do të thotë të gjithë skedarët dhe -i do të thotë të printosh numrin e indeksit të secilit skedar.

$ ls -lai /

Për të marrë numrin total të inodes në direktorinë rrënjë, ekzekutoni komandën e mëposhtme du.

$ sudo du --inode /

Për të renditur statistikat rreth përdorimit të inode (shuma e disponueshme, sasia e përdorur dhe sasia e lirë dhe përqindja e përdorimit) në ndarjen rrënjë, përdorni komandat df si më poshtë (flamuri -h lejon shfaqjen e informacionit në një njeri- format i lexueshëm).

$ sudo df -ih/

Për një përkufizim të detajuar të inode, lexoni artikullin e Projektit të Informacionit Linux: http://www.linfo.org/inode.html.